การแต่งกายของคนไทยในในยุคก่อนรัฐนิยม เป็นการแต่งกายดั่งเดิมตามท้องถิ่น ขนบธรรมเนียมประเพณีดั้งเดิมของแต่ละภูมิภาค เช่นการนุ่งผ้าซิ่นในภาคเหนือ และภาคอีสาน การนุ่งโจงกระเบน ห่มสไบ หรือคาดผ้าแถบในภาคกลาง การนุ่งโสร่ง และผ้าปาเต๊ะในภาคใต้
จุดเปลี่ยนสำคัญของวัฒนธรรมการแต่งกายไทยเกิดขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 5 มีการออกกฎให้ข้าราชการและเจ้านายสวมเสื้อเข้าเฝ้าฯ เพราะในยุคนั้นสยามประเทศติดต่อกับชาวตะวันตกมากขึ้น ทั้งยังมีนักเรียนไทยกลับจากต่างประเทศ พร้อมนำวัฒนธรรมฝรั่งมาเผยแพร่ในสังคมไทย โดยเฉพาะการแต่งกายแบบสากลนิยม ได้ขยายตัวไปสู่กลุ่มชนชั้นกลางอย่างรวดเร็ว (ทีมข่าวหน้าสตรี, 2562)